Charakterystyka wentylacji mechanicznej z odzsykiem ciepła

 

 

Wentylacja mechaniczna nawiewno-wywiewna to zdecydowanie skuteczniejsza forma wentylacji niż tradycyjna wentylacja grawitacyjna. Systemy mechanicznej wentylacji charakteryzuje możliwość kontroli ilości powietrza nawiewanego oraz wywiewanego. Dzięki czemu możemy zapewnić świeże powietrze w całym domu.

 

Jak działa wentylacja mechaniczna

Wentylacja mechaniczna nawiewno-wywiewna może być tak regulowana, aby zapewnić odpowiednią ilość powietrza do konkretnych pomieszczeń. Co więcej, dzięki zastosowaniu rekuperacji, daje możliwość odzyskiwania ciepła z usuwanego, ogrzanego wcześniej powietrza.

Głównym elementem systemu jest centrala wentylacyjna. To urządzenie posiadające dwa wentylatory. Nawiewny – zasysający świeże powietrze z zewnątrz i wtłaczający je do sieci przewodów wentylacyjnych. Wyciągowy – usuwający zużyte powietrze na zewnątrz. Nowoczesne centrale wentylacyjne, zwane powszechnie rekuperatorami, pozwalają odzyskać ciepło z powietrza odprowadzonego na zewnątrz. Dzięki zastosowaniu systemu rekuperacji, możemy odzyskać nawet 90% ciepła na ogrzanie pomieszczeń zimą.

W przypadku wentylacji mechanicznej, na zewnątrz budynku montowane są specjalne czerpnie powietrza, w postaci kratek albo kominków. Należy umieszczać je w miejscach osłoniętych od wiatru i zacienionych. Nie powinny także znajdować się w pobliżu źródła intensywnych zapachów lub ulicy. Wyrzutnia zużytego powietrza zlokalizowana jest przeważnie na dachu.

 

Droga świeżego powietrza do wnętrza

W przypadku wentylacji mechanicznej, świeże powietrze dociera do wnętrz za pomocą sieci kanałów wentylacyjnych. Po drodze przechodzi przez system filtracyjny, który oczyszcza powietrze z kurzu i innych zanieczyszczeń stałych. Występują też specjalne filtry, które są w stanie usuwać z dostarczanego powietrza pyłki roślin i inne alergeny, a także eliminować nieprzyjemne zapachy.  Kanały z rurami wentylacyjnymi ukrywa się w ścianch i stropach, a także w pomieszczeniach nieużytkowych, takich jak np. poddasze. Na zakończeniu kanałów montuje się nawiewniki i wywiewniki zwane powszechnie anemostatami, choć stosuje sie jeszcze inne elementy nawiewno-wywiewne tj. kratki, nawiewniki szczelinowe itp. Ważne jest też, aby była możliwość regulacji ilości doprowadzanego lub usuwanego powietrza do każdego pomieszczenia, aby układ się z zbilansował i nie było sytuacji, że niektóre np. oddalone od centrali pomieszczenia były niewentylowane. Najczęściej nawiewniki i wywiewniki montuje się w suficie albo w ścianach, ale też spotykane są nawiewniki podłogowe. Wiele zależy od projektanta instalacji, który często z porozumieniu z architektem wnętrz w taki sposób projektuje instalację, aby poza walorami użytkowymi nie wpływała ona negatywnie na wystrój pomieszczenia.